H Όταν η σκέψη αυτονομείται από το συναίσθημα, από τις συγκινήσεις έχει ως αποτέλεσμα «να γυρνάει στο κενό», να μηρυκάζει τα ίδια και τα ίδια χωρίς να προχωράει στο επόμενο ζήτημα. Είναι μια κατάσταση που ορισμένοι την βιώνουν συνεχώς με ψυχαναγκαστικό τρόπο, σκλάβοι της αναποτελεσματικής ενδοσκόπησης ή της παρανοϊκής ερμηνευτικής. Δηλαδή ή απαγγέλουν ψόγους , μομφές και κατηγορίες στον «άθλιο τούτο κόσμο» ή αυτοκατηγορούνται και αυτοαπαξιώνονται. Δηλαδή ή παρανοϊκός ή μελαγχολικός. Ούτε το ένα ούτε το άλλο οδηγεί πουθενά αν δεν συνοδεύεται από μια αυθεντική συγκίνηση που μπορεί να οδηγήσει σε μια πραγματική εσωτερική αλλαγή. Η ψυχή παραμένει πλημμυρισμένη από…
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα